Zdecentralizowanie Policji

Diagnoza

Podstawowym problemem organizacyjnym Policji jest utrzymujący się od lat styl dowodzenia typowy dla struktury wojskowej, a nie cywilnej. Dominuje komunikacja oparta na prostym przekazywaniu poleceń lub rozkazów, ścisła hierarchiczność, brak dialogu pomiędzy poszczególnymi szczeblami, daleko posunięta centralizacja i nieuwzględnianie aspiracji i potencjału funkcjonariuszy.

Wszechobecna statystyka powoduje konieczność manipulacji danymi,  zjawisko niestety powszechne wśród komendantów wojewódzkich i powiatowych, starających się zadowolić przełożonych z KGP. Jest to sytuacja patologiczna.

Komenda Główna Policji jest czynnikiem hamującym rozwój polskiej policji, źródłem zwiększania do granic absurdu biurokracji blokującej możliwości działania. Jest ona swego rodzaju przechowalnią dla nieudaczników, którzy nie dają sobie rady w jednostkach terenowych policji czy też takich, którzy „muszą” szybko awansować.

Nepotyzm oraz różne dziwne układy (w tym często związane z poprzednimi służbami), a także sztuczne konkursy powodują dobór negatywny na stanowiska decyzyjne w KGP.

W konsekwencji osoby zajmujące najwyższe szczeble tworzą fatalne przepisy i programy dla całej policji. Chcąc udowodnić swoją przydatność wymyślają i wdrażają w życie pomysły, które często powodują tragiczne skutki dla funkcjonariuszy jednostek terenowych. Efektem tego jest również brak kreatywności, brak inicjatywy i brak utożsamiania się z organizacją wśród policjantów.

Strategia

Policja powinna być jak najbliżej ludzi i ich problemów. Naszym celem jest usprawnienie i odbiurokratyzowanie Policji oraz jak najściślejsze związanie funkcjonariuszy z lokalnymi społecznościami.

Będziemy w najbliższych tygodniach konsultowali następujące propozycje działań:

  • Zmiana struktury Policji – decentralizacja zarządzania. Podstawowym poziomem działania Policji powinien być powiat, czyli struktura musi być oparta na komendach powiatowych, koordynujących działania na terenie gmin.
  • Zasadnicza przebudowa Komendy Głównej Policji. KGP powinna mieć charakter sztabowo-logistyczny i planistyczny, przede wszystkim jako część systemu zarządzania kryzysowego. W ramach KGP działają wyspecjalizowane służby śledcze ogólnopolskie (CBŚ), które koordynują działania swych wojewódzkich przedstawicielstw.
  • Zmiana zadań komend wojewódzkich. Komendy wojewódzkie stanowiłyby element systemu zarządzania kryzysowego i koordynowałyby pracę komend powiatowych (zgodnie z zasadą pomocniczości). Komenda wojewódzka kierowałaby
    oddziałami zwartymi prewencji i oddziałem AT, przy komendzie wojewódzkiej działałyby przedstawicielstwa wyspecjalizowanych służb śledczych o charakterze ogólnopolskim.
  • Konsolidacja służb policyjnych i parapolicyjnych w jedną Policję Państwową. Straż ochrony kolei, straż leśną, straż rybacką, straże gminne (miejskie) itp. należy włączyć w struktury Policji lokalnej. Tylko funkcjonariusz publiczny będący w służbie czynnej może mieć uprawnienia władcze wobec obywateli.
  • Najdalej idącą reformą, którą chcemy poddać szerokiej debacie publicznej, jest wprowadzenie wyboru komendantów powiatowych policji przez obywateli w głosowaniu. Taką reformę można by wprowadzić, kiedy uda nam się już przebudzić społeczeństwo obywatelskie i poczucie odpowiedzialności za lokalną wspólnotę. Dałaby ona gwarancję silnego powiązania policjantów z lokalnymi społecznościami i ich problemami. Komendanci policji wybierani przez obywateli byliby odpowiedzialni przez lokalną społecznością za skuteczność swoich działań w terenie. Najsilniejszą i najdłuższą tradycję wyborów szefów lokalnej policji(szeryfów) przez obywateli mają Stany Zjednoczone. W 2012 komisarzy policji (Police and Crime Commissioners) wybieranych przez obywateli wprowadziła Anglia i Walia.

Zostaw odpowiedź